Σαβίνα Γιαννάτου. Στις 29 Σεπτεμβρίου στη Γέφυρα του Πρέβελη.........

........τραγουδάμε για την λίμνη του πρέβελη, διαμαρτυρόμαστε για την μέχρι τώρα αδιαφορία των υπευθύνων, εκφράζουμε την συμπαράστασή μας στη προσπάθεια για να πρασινίσει και πάλι η περιοχή.

Αρμένοι, Ρέθυμνο, 2010

Την είδα. Ακουμπισμένη στο τοίχο έμοιαζε σαν να ξεκουραζόταν. Και πόζαρε με χαρακτηριστική άνεση μπροστά στον φακό της φωτογραφικής μηχανής.

Παρ' όλα τα χρόνια της,σε λίγο ξεκίνησε περήφανη και κάνοντας τον ίδιο χαρακτηριστικό ήχο, όπως τότε που ήταν καινούρια, έφυγε.

Δήμος Φοίνικα.

"Μιλώντας στο ΑΠΕ ο δήμαρχος Φοίνικα, Μανόλης Μαστρογιαννάκης έκανε λόγο για τεράστιο πλήγμα στον τουρισμό και εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι πρόκειται για εμπρησμό δεδομένου ότι τα μέτωπα των πυρκαγιών ήταν 3 με μερικές ώρες διαφορά εκδήλωσης της κάθε μίας πυρκαγιάς, σε συνδυασμό με τους ισχυρούς ανέμους, πάνω από 10 μποφόρ που δεν επέτρεπαν στις ανθρώπινες δυνάμεις να ελέγξουν την κατάσταση."

Την παραπάνω δήλωση, την οποία διάβασα στο www.skai.gr, την έκανε ο Δήμαρχος του Δήμου Φοίνικα κος Μανόλης Μαστορογιαννάκης.

Δηλαδή για να καταλάβω. Αυτό που βλέπουμε στην φωτογραφία λέγεται : "πλήγμα στον τουρισμό" Έτσι απλά. Μα τι λέει ο άνθρωπος; ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.

Λίμνη Πρέβελη Αύγουστος 2010 (3)

(φωτο. Τάκης Χαραλαμπίδης)

(φωτο. Τάκης Χαραλαμπίδης

Είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ άλλο με την Λίμνη του Πρέβελη, όμως κάνοντας σήμερα το πρωί μια ακόμη βόλτα στην καμένη περιοχή και βλέποντας για μια ακόμη φορά αυτήν την απίστευτη καταστροφή, δεν άντεξα κι έτσι δημοσιεύω ακόμη 3 φωτογραφίες.

Πόσο ανίκανος λαός είμαστε τελικά εμείς οι Έλληνες; Πως μπορούμε τόσο εύκολα να καταστρέφουμε αυτήν την ομορφιά που τόσο απλόχερα μας χάρισε η φύση;

Μόνο να γκρινιάζουμε ξέρουμε και πάντα να λέμε πως κάποιος άλλος φταίει για ότι συμβαίνει.

Η Λίμνη του Πρέβελη μπορεί να μην υπάρχει πια. Για την καταστροφή της όμως είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Λίμνη Πρέβελη Αύγουστος 2010 (2)

2 ακόμη φωτογραφίες, χωρίς σχόλια.

Λίμνη Πρέβελη Αύγουστος 2010

Η λίμνη του Πρέβελη αποτελεί παρελθόν.

Δεν έχει καμιά απολύτως σημασία πως ξεκίνησε η φωτιά, αν ήταν εμπρησμός ή ανθρώπινο λάθος. Σημασία έχει πως η αδιαφορία των αρμοδίων υπηρεσιών και η ανικανότητα τους να προστατεύσουν αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης είχε τελικά αποτελέσματα.

Περπατώντας ανάμεσα στα αποκαΐδια, το μόνο που μένει είναι ένα σφίξιμο στο στομάχι, ίσως ένα δάκρυ και η σκέψη πως τελικά αυτός ο τόπος δεν μας αξίζει, αφού δεν είμαστε ικανοί να τον προστατεύσουμε.

Μιχάλης Τζουγανάκης, Γέφυρα Πρέβελη, Αύγουστος 2010

Χθες το βράδυ βρέθηκα στην Γέφυρα του Πρέβελη σε μια συναυλία του Μιχάλη Τζουγάνάκη. Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις μου, μια και το συγκεκριμένο είδος μουσικής (κρητικά) δεν μου αρέσει και πολύ, τελικά πείστηκα να πάω.

Η βραδιά τελικά πέρασε ευχάριστα, με πολύ μπύρα και μουσική. Ο Μιχάλης Τζουγανάκης ήταν μια αρκετά ευχάριστη έκπληξή. Με την όλη παρουσία του, αποδεικνύει πως η κρητική μουσική μπορεί να παιχτεί και διαφορετικά από αυτό που έχουμε συνηθίσει να ακούμε.

Τέλος, ο χώρος που έγινε η συναυλία ήταν υπέροχος. Αν και έχουν γίνει και παλιότερα συναυλίες στον ίδιο χώρο, είναι κρίμα που οι υπεύθυνοι δεν έχουν κάνει ακόμη τίποτα ώστε να δημιουργηθεί εκεί μια μόνιμη εγκατάσταση για τέτοιες εκδηλώσεις.

"Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω" (Ν. Καζαντζάκης).

Το πανέμορφο αυτό γεράκι βρέθηκε πριν μερικές μέρες σε κακή κατάσταση, μάλλον δηλητηριασμένο.

Όμως θα πετάξει πάλι γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι που προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν.

Ευχαριστώ την Έφη που το βρήκε και μου το έφερε και τον Γιώργο που θα το φιλοξενήσει στο κτήμα του, μέχρι να γίνει πάλι καλά.

Μηλιά (2)

.....και αν πας στην Μηλιά, πήγαινε μόνο με κάποιον που αγαπάς πάρα πολύ.....!!!!

Μηλιά.

Αναπαλαιωμένα πέτρινα σπίτια, πολλά δέντρα, καταπληκτικές διαδρομές, απίστευτη ησυχία και πάνω από όλα ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν. Αυτή είναι η Μηλιά.

Το ηλεκτρικό ρεύμα μοιάζει με περιττή πολυτέλεια.....το κινητό σκονίζεται παρατημένο σε κάποια γωνιά.....όσο για το laptop, αφήστε το καλύτερα σπίτι.

Πλακιάς 1979

Μπορεί ο Πλακιάς του 1979 να μην έχει καμιά σχέση με τον Πλακιά του 2010.

Για όσους όμως έχουν ζήσει τον Πλακιά από κοντά τα τελευταία 30 χρόνια είναι σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.

Γιατί τελικά ο Πλακιάς δεν είναι μόνο ένα χωριό, μια παραλία στην νότια Κρήτη.