Swing Jazz Cafe στο Ρέθυμνο

Ανακάλυψα πρόσφατα το Swing Jazz Cafe στο Ρέθυμνο.

Πολύ καλή μουσική, συμπαθητική ατμόσφαιρα και καταπληκτικός καφές.

Αυτό που δεν ξέρω είναι κατά πόσο θα ανταμειφθεί η προσπάθεια του ιδιοκτήτη να προσφέρει κάτι έξω από τα καθιερωμένα. Ειδικά σε μια μικρή πόλη σαν το Ρέθυμνο.

Είναι πάντως παρήγορο που υπάρχουν κάποιοι (ρομαντικοί;) που ακόμη προσπαθούν.

Παιχνίδια με το Φως και Σύννεφα (2)

Παιχνίδια με το Φως και Σύννεφα.

Μια νέα ακαδημαϊκή χρονιά ξεκινάει.....

Χθες ξεκίνησε ουσιαστικά η καινούρια ακαδημαϊκή χρονιά στο ΕΑΠ με την πρώτη συνάντηση του τμήματος στο Ηράκλειο. Φυσικά, η καθηγήτρια μας, δεν μας ζήτησε να γράψουμε έκθεση με θέμα "πως πέρασα το καλοκαίρι" η "ανοίγουν τα σχολεία" Αν όμως μας το ζητούσε, η έκθεση θα ήταν κάπως έτσι:

"Στην τρίτη τάξει"

Εγώ επρωιβάστηκα καί επήγα στήν τρίτη τάξει, τώρα είμαι στην τρίτη, σέ μιά καινούρια έθουσα, μέ μιά καινούρια δασκάλα. Φέτω κάθομαι σέ καινούριο θρανίο, διαβάζω σέ καινούριο βιβλίο, γράφω σέ καινούρια τετράδια. Το καλοκαίρι εγώ δεν έκανα πολλά μπάνια. Εγώ έδωσα το λόγο μου στην δασκάλα μου όπος δέν θά μιλό ποτέ.

8 Οκτωβρίου 1959

(έκθεση μαθήτριας της Γ' Τάξης του Δημοτικού.)

Μετά την βροχή.

Πεζοπορία στην βροχή.

Το δάσος με τα κυπαρίσσια στον Άι-Γιάννη

Το καταφύγιο

Η παρέα....

Την ώρα που έβρεχε....

Ακόμη βρέχει.....

Ξεκινήσαμε το πρωί με καταγάλανο ουρανό και αρκετή ζέστη.

Λίγο πριν το μεσημέρι, συννέφιασε και άρχισε να φυσάει δυνατός αέρας. Οι αστραπές και οι βροντές έπεφταν ασταμάτητα. Περπατούσαμε μέσα στα σύννεφα και βλέπαμε μόνο λίγα μέτρα μπροστά μας. Δεν πέρασε πολύ ώρα και ξέσπασε μια δυνατή μπόρα. Βρήκαμε καταφύγιο κάτω από ένα δέντρο. Όμως η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Συνεχίσαμε για λίγο μέσα στην βροχή μέχρι που φτάσαμε σε ένα στάβλο με πρόβατα και μπήκαμε μέσα. Εδώ τουλάχιστον δεν βρεχόμασταν. Τα πρόβατα μας κοιτούσαν με περιέργεια. Μετά από καμιά ώρα, η βροχή σταμάτησε, κι εμείς συνεχίσαμε τον δρόμο μας.

Τελικά, μουσκεμένοι μέχρι το κόκκαλο, φτάσαμε στην ταβέρνα του Ηλιομανόλη στην Κάνεβο.

Γέφυρα Πρέβελη, Σεπτέμβριος 2010. (2)

Ευγενία Καρλαύτη

Σαβίνα Γιαννάτου

Δυο ακόμη εικόνες από την χθεσινή συναυλία.

Γέφυρα Πρέβελη, Σεπτέμβριος 2010.

Μια βραδιά που ξεκίνησε με βροχή, που παραλίγο να γίνει η αιτία να ακυρωθεί η συναυλία. 'Όμως τελικά ο καιρός μας έκανε την χάρη.

Ήταν μια καταπληκτική εκδήλωση. Η Σαβίνα Γιαννάτου με το τραγούδι της και η Ευγενία Καρλαύτη με το πιάνο της καθήλωσαν το κοινό, που παρακολουθούσε μαγεμένο και στο τέλος τις επιβράβευσε με ένα ζεστό χειροκρότημα.

Η Ευγενία Καρλαύτη στο Πιάνο. BOSSA BEGUINE by Oscar Peterson / Music Soup

Προσοχή......

......βαρύ όχημα.

5 μέρες πεζοπορία.

Μέρα 5. Φαράγγι Αγίου Αντωνίου, Πατσός. (3,5 χλμ. 2-3 ώρες)

Καταπληκτική διαδρομή μέσα σε ένα από τα ομορφότερα φαράγγια της Κρήτης.

Χωρίς άλλα σχόλια.

5 μέρες πεζοπορία.

Μέρα 4. Κουρταλιώτικο φαράγγι - Πρέβελη - Γιαννιού - Λευκόγια. (16 χλμ, 4,5 ώρες περίπου).

Πρώτα κατεβαίνουμε στο Κουρταλιώτικο Φαράγγι. Εκεί βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και λίγο πιο κάτω οι πηγές του Μέγα Ποταμού. Το τοπίο είναι καταπληκτικό.

Ανεβαίνουμε πάλι προς τα επάνω και συνεχίζουμε παράλληλα με το ποτάμι με προορισμό την Καμάρα. Εδώ κάνουμε μια μικρή στάση για καφέ και μετά, πάντα παράλληλα με το ποτάμι κατευθυνόμαστε προς την Λίμνη του Πρέβελη, Περπατάμε ψηλά, πανω από το φαράγγι που σχηματίζεται λίγο πριν τις την Λίμνη και φτάνουμε στο parking. Μια γρήγορη ματιά προς τα κάτω. Το θέαμα με το καμένο φοινικόδασος είναι απογοητευτικό. Μετά από μια μικρή στάση στο Μοναστήρι παίρνουμε τον ανηφορικό δρόμο για το χωριό Γιαννιού. Παντού καμένα. Στου Γιαννιού, το καφενείο είναι κλειστό έτσι συνεχίζουμε για Λευκόγια.

5 μέρες πεζοπορία.

Μέρα 3. Μύρθιος - Ασώματος - Γέφυρα Πρέβελη.(11 χλμ. - 3 ώρες περίπου)

Ξεκινάμε από την Μύρθιο και περπατάμε τον δρόμο παράλληλα με το αρδευτικό κανάλι που διασχίζει σχεδόν όλη την κοιλάδα της Γιαλιάς (έτσι ονομάζεται όλη η περιοχή).

Η διαδρομή είναι εύκολη και ευχάριστη. Η φύση, ειδικά αυτή την εποχή και μετά από τόσους μήνες ξηρασίας, δεν έχει και πολλά να μας προσφέρει αλλά όλο και κάτι συναντάμε που μας τραβήξει την προσοχή.

Μετά από μια σύντομη στάση, στην εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου κοντά στα Λευκόγια, ανηφορίζουμε προς τον Ασώματο. Εδώ κάνουμε μια πιο μεγάλη στάση για να επισκεφτούμε το μουσείο του παπά-Μιχάλη Γεωργουλάκη και για καφέ.

Συνεχίζουμε την πορεία μας, περνάμε από το παλιό ελαιοτριβείο του Πρέβελη, το οποίο δυστυχώς έχει μετατραπεί σε αποθήκη, και καταλήγουμε για μια ακόμη φορά στην ταβέρνα δίπλα στην Γέφυρα του Πρέβελη.

5 μέρες πεζοπορία.

Μέρα 2. Λευκόγια - Τίμιος Σταυρός (422μ.) - Γιαννιού - Μονή Πρέβελη - Γέφυρα.

(15 χλμ. - 4 ώρες περίπου)

Ξεκινάμε από τα Λευκόγια και ανηφορίζουμε για τον Τίμιο Σταυρό. Στην αρχή σε χωματόδρομο, που λίγο πριν την κορυφή μετατρέπεται σε στενό, σε μερικά σημεία απότομο, μονοπάτι. Η θέα από την κορυφή, νωρίς το πρωί, είναι καταπληκτική.

Αφήνουμε το εκκλησάκι στην ησυχία του και κατηφορίζουμε για το χωριό Γιαννιού. Αν είμαστε τυχεροί, θα βρούμε το καφενείο της κυρά-Γιαννούλας ανοιχτό και θα πιούμε καφέ υπό τον όρο ότι θα απαντήσουμε σε όλες τις ερωτήσεις της ιδιοκτήτριας. (ποιοι είμαστε, από που ερχόμαστε, που πάμε και άλλες πολλές).

Αφού περάσουμε μέσα από το χωριό παίρνουμε τον δρόμο που θα μας φέρει στην Μονή Πρέβελη. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τεράστιο parking γεμάτο με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και λεωφορεία. Τουρίστες και φασαρία. Το αναψυκτήριο (!) του μοναστηριού γεμάτο κόσμο. Η είσοδος στην Μονή είναι με εισιτήριο και κοστίζει 2.50 ευρώ. Όμως δεν πληρώνουν όλοι. Αν είσαι χριστιανός ορθόδοξος τότε η είσοδος είναι δωρεάν. Όλοι οι άλλοι πληρώνουν. Δηλαδή για να καταλάβω, αν ερχόταν ο Χριστός και ήθελε να επισκεφτεί το μοναστήρι ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ. ΑΦΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ ΕΒΡΑΙΟΣ. Τέλειο !!!!!!

Αφήστε το καλύτερα για τον χειμώνα που δεν πρέπει να πληρώσει κανείς είσοδο.

Συνεχίζουμε με κατεύθυνση την Λίμνη του Πρέβελη. Απογοήτευση....όλη η περιοχή είναι καμένη από μια πρόσφατη πυρκαγιά. Το μόνο παρήγορο, μερικά φυτά βρίσκουν την δύναμη και ξαναβλασταίνουν. Φτάνουμε σε άλλο τεράστιο parking, που κι αυτό ανήκει στην Μονή Πρέβελη. Καλά, μιλάμε για τεράστια επιχείρηση ε;...... Τέλος πάντων, περνάμε μέσα από το parking...(όχι οι πεζοί δεν πληρώνουν διόδια)...και αφού ρίξουμε μια ματιά στο τέως φοινικόδασος...(ας είναι καλά όλοι οι "υπεύθυνοι" φορείς που με την αδιαφορία τους το άφησαν να καεί σχεδόν εντελώς).....συνεχίζουμε στο μονοπάτι που θα μας φέρει στην ταβέρνα δίπλα στην Γέφυρα ή Καμάρα όπως την ξέρουν οι ντόπιοι.

5 μέρες πεζοπορία.

Μέρα 1. Μουρνέ - Φρατί.

10 χιλιόμετρα περίπου. 3 μέχρι 4 ώρες.

Ξεκινάμε από την Μουρνέ, ένα μικρό χωριό δίπλα στο Σπήλι. Λίγες εκατοντάδες μέτρα μετά το χωριό, στα αριστερά μας, συναντάμε to ξωκκλήσι του Αγίου Ιωάννου το Προδρόμου. Ακριβώς μπροστά από την εκκλησία βρίσκεται ο πιο καταπληκτικός πλάτανος που έχετε δει ποτέ. Συνεχίζουμε ανάμεσα σε δάση από βελανιδιές και λιόφυτα. Περίπου στην μέση της διαδρομής υπάρχει μια παλιά εκκλησία, του προφήτη Ηλία, με ίχνη από τοιχογραφίες. Μόνιμοι κάτοικοι της εκκλησίας αυτής, μια αποικία από νυχτερίδες. Δυστυχώς δίπλα ακριβώς από την εκκλησία έχει κτιστεί μια σιδερένια κατασκευή, κάτι σαν υπόστεγο. Αλήθεια ποιος έξυπνος είχε αυτήν την τρομερή ιδέα; Κρίμα!!! Συνεχίζουμε και αφού περάσουμε ένα ακόμη μικρό εκκλησάκι κι αυτό πολύ παλιό φτάνουμε στο ποτάμι. Από το ποτάμι ο δρόμος συνεχίζει ανηφορικός μέχρι το χωριό Φρατί. στο καφενείο της Μαρίας, αν το βρούμε ανοιχτό, ο καφές είναι βρασμένος στο μπρίκι και το νερό πάντα δροσερό.

Σαβίνα Γιαννάτου. Στις 29 Σεπτεμβρίου στη Γέφυρα του Πρέβελη.........

........τραγουδάμε για την λίμνη του πρέβελη, διαμαρτυρόμαστε για την μέχρι τώρα αδιαφορία των υπευθύνων, εκφράζουμε την συμπαράστασή μας στη προσπάθεια για να πρασινίσει και πάλι η περιοχή.

Αρμένοι, Ρέθυμνο, 2010

Την είδα. Ακουμπισμένη στο τοίχο έμοιαζε σαν να ξεκουραζόταν. Και πόζαρε με χαρακτηριστική άνεση μπροστά στον φακό της φωτογραφικής μηχανής.

Παρ' όλα τα χρόνια της,σε λίγο ξεκίνησε περήφανη και κάνοντας τον ίδιο χαρακτηριστικό ήχο, όπως τότε που ήταν καινούρια, έφυγε.

Δήμος Φοίνικα.

"Μιλώντας στο ΑΠΕ ο δήμαρχος Φοίνικα, Μανόλης Μαστρογιαννάκης έκανε λόγο για τεράστιο πλήγμα στον τουρισμό και εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι πρόκειται για εμπρησμό δεδομένου ότι τα μέτωπα των πυρκαγιών ήταν 3 με μερικές ώρες διαφορά εκδήλωσης της κάθε μίας πυρκαγιάς, σε συνδυασμό με τους ισχυρούς ανέμους, πάνω από 10 μποφόρ που δεν επέτρεπαν στις ανθρώπινες δυνάμεις να ελέγξουν την κατάσταση."

Την παραπάνω δήλωση, την οποία διάβασα στο www.skai.gr, την έκανε ο Δήμαρχος του Δήμου Φοίνικα κος Μανόλης Μαστορογιαννάκης.

Δηλαδή για να καταλάβω. Αυτό που βλέπουμε στην φωτογραφία λέγεται : "πλήγμα στον τουρισμό" Έτσι απλά. Μα τι λέει ο άνθρωπος; ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.

Λίμνη Πρέβελη Αύγουστος 2010 (3)

(φωτο. Τάκης Χαραλαμπίδης)

(φωτο. Τάκης Χαραλαμπίδης

Είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ άλλο με την Λίμνη του Πρέβελη, όμως κάνοντας σήμερα το πρωί μια ακόμη βόλτα στην καμένη περιοχή και βλέποντας για μια ακόμη φορά αυτήν την απίστευτη καταστροφή, δεν άντεξα κι έτσι δημοσιεύω ακόμη 3 φωτογραφίες.

Πόσο ανίκανος λαός είμαστε τελικά εμείς οι Έλληνες; Πως μπορούμε τόσο εύκολα να καταστρέφουμε αυτήν την ομορφιά που τόσο απλόχερα μας χάρισε η φύση;

Μόνο να γκρινιάζουμε ξέρουμε και πάντα να λέμε πως κάποιος άλλος φταίει για ότι συμβαίνει.

Η Λίμνη του Πρέβελη μπορεί να μην υπάρχει πια. Για την καταστροφή της όμως είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Λίμνη Πρέβελη Αύγουστος 2010 (2)

2 ακόμη φωτογραφίες, χωρίς σχόλια.

Λίμνη Πρέβελη Αύγουστος 2010

Η λίμνη του Πρέβελη αποτελεί παρελθόν.

Δεν έχει καμιά απολύτως σημασία πως ξεκίνησε η φωτιά, αν ήταν εμπρησμός ή ανθρώπινο λάθος. Σημασία έχει πως η αδιαφορία των αρμοδίων υπηρεσιών και η ανικανότητα τους να προστατεύσουν αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης είχε τελικά αποτελέσματα.

Περπατώντας ανάμεσα στα αποκαΐδια, το μόνο που μένει είναι ένα σφίξιμο στο στομάχι, ίσως ένα δάκρυ και η σκέψη πως τελικά αυτός ο τόπος δεν μας αξίζει, αφού δεν είμαστε ικανοί να τον προστατεύσουμε.

Μιχάλης Τζουγανάκης, Γέφυρα Πρέβελη, Αύγουστος 2010

Χθες το βράδυ βρέθηκα στην Γέφυρα του Πρέβελη σε μια συναυλία του Μιχάλη Τζουγάνάκη. Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις μου, μια και το συγκεκριμένο είδος μουσικής (κρητικά) δεν μου αρέσει και πολύ, τελικά πείστηκα να πάω.

Η βραδιά τελικά πέρασε ευχάριστα, με πολύ μπύρα και μουσική. Ο Μιχάλης Τζουγανάκης ήταν μια αρκετά ευχάριστη έκπληξή. Με την όλη παρουσία του, αποδεικνύει πως η κρητική μουσική μπορεί να παιχτεί και διαφορετικά από αυτό που έχουμε συνηθίσει να ακούμε.

Τέλος, ο χώρος που έγινε η συναυλία ήταν υπέροχος. Αν και έχουν γίνει και παλιότερα συναυλίες στον ίδιο χώρο, είναι κρίμα που οι υπεύθυνοι δεν έχουν κάνει ακόμη τίποτα ώστε να δημιουργηθεί εκεί μια μόνιμη εγκατάσταση για τέτοιες εκδηλώσεις.

"Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω" (Ν. Καζαντζάκης).

Το πανέμορφο αυτό γεράκι βρέθηκε πριν μερικές μέρες σε κακή κατάσταση, μάλλον δηλητηριασμένο.

Όμως θα πετάξει πάλι γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι που προσπαθούν να σώσουν ότι μπορούν.

Ευχαριστώ την Έφη που το βρήκε και μου το έφερε και τον Γιώργο που θα το φιλοξενήσει στο κτήμα του, μέχρι να γίνει πάλι καλά.

Μηλιά (2)

.....και αν πας στην Μηλιά, πήγαινε μόνο με κάποιον που αγαπάς πάρα πολύ.....!!!!