Η Χρυσή Αυγή είναι το καινούριο μας χόμπι.

Ξαφνικά γίναμε όλοι αντιφασίστες, αντιρατσιστές,  φιλόξενοι, προοδευτικοί και δεν ξέρω τι άλλο.
Πόσο εύκολα ξεχνάμε.
Ξεχνάμε πως  με αποκλειστικά δικιά μας ευθύνη έγινε ότι το πρώτο βήμα για την απoενοχοποίηση  του φασισμού στην χώρα μας , με την είσοδο του περιβόητου ΛΑΟΣ στην ελληνική βουλή. Εμείς εκλέξαμε για αντιπροσώπους μας τύπους σαν τον Πλεύρη, τον Γεωργιάδη, τον Βελόπουλο, τον Βορίδη κλπ.
Ξεχνάμε πως επικροτήσαμε την συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ανεχθήκαμε για υπουργούς μερικούς από τους παραπάνω κυρίους και αναδείξαμε σε παράγοντα της πολιτικής ζωής τον κατεξοχήν εκπρόσωπο της φασιστικής δεξιάς  κο Καρατζαφέρη.
 Ξεχνάμε τα συλλαλητήρια του αλήστου μνήμης κυρίου Χριστόδουλου για τις ταυτότητες, όταν 1.000.000 Έλληνες διαδήλωναν υπό την σκέπην των εθνικών συμβόλων και των λαβάρων τις εκκλησίας, βρίζοντας και απειλώντας και αναθεματίζοντας όσους είχαν αντίθετη άποψη.
Ξεχνάμε τις διαμαρτυρίες  και τα επεισόδια που δημιουργούσαν κάθε χρόνο, πριν αλλά και κατά την διάρκεια των σχολικών παρελάσεων  χιλιάδες συμπατριώτες μας γιατί δεν μπορούσαν να ανεχθούν ότι ένα Αλβανάκι ή ένα Ρωσάκι ή ένα οποιοδήποτε άλλο παιδί που, αν και στις φλέβες του δεν έτρεχε καθαρό  ελληνικό αίμα, ήταν καλύτερος μαθητής και άρα δικαιούταν να κρατήσει τη σημαία.
Ξεχνάμε πόσο πολύ από την μια μεριά εκμεταλλευτήκαμε και συνεχίζουμε να εκμεταλλευόμαστε  τους μετανάστες   και από την άλλη τους  παραδίναμε στην αστυνομία για να μην τους πληρώσουμε τα μεροκάματα που τους χρωστούσαμε.
Ξεχνάμε πως αντιμετωπίζουμε  όλους όσους είναι διαφορετικοί. Τους ομοφυλόφιλους, τους ναρκομανείς, τους τσιγγάνους, τους ανάπηρους.  Δεν δεχόμαστε να δημιουργηθούν κέντρα απεξάρτησης στην γειτονιά μας. Απαιτούμε να μην πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά μας τα Τσιγγανάκια.  Αδιαφορούμε  για τα δικαιώματα των αναπήρων.
Τελικά, η ελληνική κοινωνία είναι βαθιά συντηρητική και τις  περισσότερες φορές αντιδραστική.  Βολεμένη με τον μύθο περί ανωτερότητας της φυλής δεν διαθέτει ούτε τα ελάχιστα αντανακλαστικά που θα μπορούσαν να την προφυλάξουν από  ιδεολογίες  σαν της Χρυσής Αυγής.
Μην απορούμε λοιπόν με τα ποσοστά της ναζιστικής  συμμορίας.  Και θα είναι παράξενο, αν τελικά, αυτά τα ποσοστά  μείνουν τόσο χαμηλά. Γιατί αυτοί οι τύποι λένε φωναχτά αυτά που όλοι μας  σκεφτόμαστε αλλά  δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε.

Πως θα επιτευχθεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Στην αποκάλυψη ότι η Γερμανία θα παρουσιάσει στη Συνοδό Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών την Πέμπτη ένα σχέδιο τριών σημείων για την Ευρωζώνη προχώρησε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η χώρα του θα προτείνει να συζητηθεί το ενδεχόμενο αλλαγής της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, ώστε να καταστεί μεγαλύτερη η δημοσιονομική πειθαρχεία και πιο σύμφωνη με τα γούστα της Γερμανίας..
Αυτό θα επιδιωχθεί με τη θέσπιση «Γερμανού Επίτροπου Νομίσματος» που θα έχει τη δυνατότητα να απορρίπτει εθνικούς προϋπολογισμούς.
Σύμφωνα με το Spiegel, o Σόιμπλε θεωρεί πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να κάνουν ένα βήμα προς τη δημοσιονομική ένωση κάτω από την ηγεμονία της Γερμανίας, που να πηγαίνει πέρα από τις παρούσες προτάσεις.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τάσσεται υπέρ ενός υπερ – Γερμανού Επιτρόπου για την οικονομία ο οποίος θα μπορεί να παίρνει αποφάσεις μόνος του, και δεν θα χρειάζεται να λάβει τη συγκατάθεση των άλλων Επιτρόπων.
Σύμφωνα με τον Σόιμπλε, οι κορυφαίοι  Γερμανοί  αξιωματούχοι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν προσφυγή κατά των προϋπολογισμών των κρατών μελών.
Ακόμη, ζητά να αλλάξει ο τρόπος ψηφοφορίας στο Ευρωκοινοβούλιο και να καταστεί πιο ευέλικτος, ώστε να μην χρειάζεται για θέματα της Ευρωζώνης να ψηφίζουν εκπρόσωποι και των 27 κρατών μελών της ΕΕ αλλά μόνο οι Χριστιανοδημοκράτες Γερμανοί  ευρωβουλευτές.


(Η παραπάνω είδηση δημοσιεύθηκε σήμερα. Έκανα μόνο μερικές αλλαγές για να μπορέσει ο απλός αναγνώστης να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από τις προτάσεις του κου Σόιμπλε).

Δώσε θάρρος στο χωριάτη....

Δεν έχουν τέλος οι απαιτήσεις των φίλων και εταίρων μας.

‘Όσο τους δίνουμε, τόσο πιο πολλά ζητούν.

Με τα χαράτσια, τις έκτακτες εισφορές, την αύξηση των φόρων και του ΦΠΑ τους  δώσαμε όσα είχαμε στην μια τσέπη μας, τώρα βάζουν χέρι και στην άλλη με καινούριες αυξήσεις φόρων, κατάργηση των απαλλαγών, καινούρια χαράτσια και έκτακτες εισφορές. Μέχρι να μην μας μείνει τίποτα.
Δεχτήκαμε  κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων, τώρα μας ζητούν  να δουλεύουμε και τα Σάββατα (και ποιος  ξέρει, ίσως και τις Κυριακές),  να καταργήσουμε το οχτάωρο και να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο.
Δεχτήκαμε μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, τώρα θέλουν να δουλεύουμε χωρίς να πληρωνόμαστε καθόλου.
Μας ζήτησαν να αξιοποιήσουμε την δημόσια περιουσία για να έχει έσοδα το κράτος  και τώρα μας ζητούν να τους την  πουλήσουμε, για ένα κομμάτι ψωμί,  να την εκμεταλλευτούν οι ίδιοι.
Μας ζήτησαν να αδειάσουμε τα νησιά μας από τους νεόπτωχους ιθαγενείς,  για να μπορούν ανενόχλητοι να λιάζουν τα κορμιά τους τα καλοκαίρια  κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο.

Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Κι αναρωτιέμαι. Μέχρι πότε θα τους ανεχόμαστε πια;