Μέχρι πότε θα τους ανεχόμαστε;

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Swing Jazz Cafe στο Ρέθυμνο

Ανακάλυψα πρόσφατα το Swing Jazz Cafe στο Ρέθυμνο.
Πολύ καλή μουσική, συμπαθητική ατμόσφαιρα και καταπληκτικός καφές.
Αυτό που δεν ξέρω είναι κατά πόσο θα ανταμειφθεί η προσπάθεια του ιδιοκτήτη να προσφέρει κάτι έξω από τα καθιερωμένα. Ειδικά σε μια μικρή πόλη σαν το Ρέθυμνο.
Είναι πάντως παρήγορο που υπάρχουν κάποιοι (ρομαντικοί;) που ακόμη προσπαθούν.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Μια νέα ακαδημαϊκή χρονιά ξεκινάει.....

Χθες ξεκίνησε ουσιαστικά η καινούρια ακαδημαϊκή χρονιά στο ΕΑΠ με την πρώτη συνάντηση του τμήματος στο Ηράκλειο. Φυσικά, η καθηγήτρια μας, δεν μας ζήτησε να γράψουμε έκθεση με θέμα "πως πέρασα το καλοκαίρι" η "ανοίγουν τα σχολεία" Αν όμως μας το ζητούσε, η έκθεση θα ήταν κάπως έτσι:

"Στην τρίτη τάξει"

Εγώ επρωιβάστηκα καί επήγα στήν τρίτη τάξει, τώρα είμαι στην τρίτη, σέ μιά καινούρια έθουσα, μέ μιά καινούρια δασκάλα. Φέτω κάθομαι σέ καινούριο θρανίο, διαβάζω σέ καινούριο βιβλίο, γράφω σέ καινούρια τετράδια. Το καλοκαίρι εγώ δεν έκανα πολλά μπάνια. Εγώ έδωσα το λόγο μου στην δασκάλα μου όπος δέν θά μιλό ποτέ.

8 Οκτωβρίου 1959

(έκθεση μαθήτριας της Γ' Τάξης του Δημοτικού.)

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Πεζοπορία στην βροχή.

Το δάσος με τα κυπαρίσσια στον Άι-Γιάννη

Το καταφύγιο

Η παρέα....

Την ώρα που έβρεχε....

Ακόμη βρέχει.....

Ξεκινήσαμε το πρωί με καταγάλανο ουρανό και αρκετή ζέστη.
Λίγο πριν το μεσημέρι, συννέφιασε και άρχισε να φυσάει δυνατός αέρας. Οι αστραπές και οι βροντές έπεφταν ασταμάτητα. Περπατούσαμε μέσα στα σύννεφα και βλέπαμε μόνο λίγα μέτρα μπροστά μας. Δεν πέρασε πολύ ώρα και ξέσπασε μια δυνατή μπόρα. Βρήκαμε καταφύγιο κάτω από ένα δέντρο. Όμως η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Συνεχίσαμε για λίγο μέσα στην βροχή μέχρι που φτάσαμε σε ένα στάβλο με πρόβατα και μπήκαμε μέσα. Εδώ τουλάχιστον δεν βρεχόμασταν. Τα πρόβατα μας κοιτούσαν με περιέργεια. Μετά από καμιά ώρα, η βροχή σταμάτησε, κι εμείς συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Τελικά, μουσκεμένοι μέχρι το κόκκαλο, φτάσαμε στην ταβέρνα του Ηλιομανόλη στην Κάνεβο.