Ὁ ἑαυτός μου

Εἷμαι ἕνα κορίτσι σάν ὅλα τ' ἄλλα. Τά μαλλιά μου εἶναι μαῦρα καί κοντά. Τά μάτια μου εἶναι καφέ καί τό ὗψος μου 1,41 δηλ. οὔτε ψηλή/οὔτε κοντἠ. Τά δόντια μου εἶναι μεγάλα καί πολύ ἔξω μ' ἕνα λόγο πολύ σωστά τά ὀνόματα πού μοῦ ἔχουν βγάλη οἱ φίλες μου καί μέ αποκαλοῦν πότε ἑλέφαντα καί πότε δοντοῦ.
Ἁκοῦς ἑκεῖ καθόλου δέν μοῦ ἁρέσει νά μέ ἁποκαλοῦν ἔτσι δέν εἶμαι ἑλέφαντας ἔχω ἕνα ἁπλό ἐλάτωμα καί τίποτε ἄλλο.

Εἶμαι περήφανη γιά νά καταλάβαιτε ὅταν κάνω καμία ἀταξία δέν ζητῶ συγχώρεση. Μά καί ἁπό ἁταξίες εἶμαι πρώτη. Σκανταλιές δέν λέγεται! Θά μ' ἄρεσε νά εἶμαι φρόνιμη μά νά πού ὁ σκανταλιάρης ἑαυτούλης μου διαφωνῆ καί μ' ἁγαπᾶ τόσο πολύ ὁ καϋμένος πού δέν θέλω νά τόν ἁλλάξω. Ἑπίσης θά εἶμουν πολύ ὑκανοποιημένη ἄν φοροῦσα γυαλιά ἥ ἄν εἶχα ἴσια δόντια.

Νά καταλάβαιτε ἔχω κλέψη πολλές φορές τά γυαλιά τῆς μαμᾶς μου. Βλέπετε ἡ μαμά μου φορᾶ γυαλιά μυωπίας δύο ζευγάρια μάλιστα ἕνα γιά κοντά ἕνα γιά μακρυά. Μ' ἀρέσουν τά ζῶα καί ιδιέτερα οἱ γάτες. Μά εἶμαι πολύ εὐχαριστημένη γιατί ἔχω ἀποκτήση δύο.

Πόσο εὐχάριστα θά ἔνοιωθα ἐάν εἶχα μακρυά καί ξανθά μαλλιά, τί καλά θά ἦταν εάν ἡ μαμά μου ἧταν πιό νέα ἐάν ὁ μπαμπάς μου ἧταν ἐδώ κί ὅχι στήν ψυχρή Ἀμερική. Μά τί χαρά πού ἔχω τήν Ἄνοιξη θά πάω κί ἐγώ ἐκεῖ. Μά ἔπητα θά χάσω τόσες φυλες καί τόσες παρέες, μά τό κυριώτερο εἶναι ὅτι θά βρῶ τόν μπαμπά τίς τρείς θεῖες τά ἐξαδερφάκια μου καί τούς τρεῖς θείους καί θά δημιουργήσω ἔτσι μιά νέα παρέα.

Τά λάθη μου εἶναι φοβερά στήν ὀρθογραφία καί τά γραμματά μου εἶναι γιά κλάματα.

Μοῦ αρέσουν τά πολλά καί απλόγραμμα φορέματα καί οἱ πολλές κούκλες μέ τά μακρυά (μαλλιά) κάι πού νά χτενίζονται καλά. Τά διαφορετικά καθημερινός χτενίσματα εἶναι τῆς φιλαρεσκείας μου. Μά καί τά πολλά παπούτσια.

Καί μ' ἕνα λόγο τά ἐλατώματα καί τά χαρίσματα στόν ἑαυτό μου εἶναι πολλά.

16 Νοεμβρίου 1967

Έκθεση μαθήτριας της Στ' τάξης του Δημοτικού