Τό θέμα αυτῆς τῆς ἐκθέσεως εἶναι καί αὐτό μία παροιμία. Τήν ἔχει βγάλει ὁ λαός διά τόν ἑξῆς λόγο. Ὁ ἀργός κάθε μέρα τὤχει γιορτή. Δηλ. ὁ τεμπέλης κάθε μέρα λέει. Σήμερα εἶναι γιορτή καί δέν κάνει νά δουλέψω. Αὐτό θέλει να μάς δείξει καί ἡ παροιμία. Ἀργία μήτηρ πάσης κακίας. Ὅ ἀργός εἷναι μητέρα πάντοτε τῆς κακίας. Δηλ. ὁ ἀργός, ὁ τεμπέλης, κάνει πάντοτε κακό στούς ἄλλους, καί ἔχει μητέρα πάντοτε τήν κακία.
Ἐνῶ ἀντιθέτως ὁ δουλευτής ποτέ του δεν πεινᾶ καί δέν ἔχει μητέρα τήν κακία, ἀλλά τήν μητέρα δουλειά. Καί ἐνῶ ὁ ἀργός, ὁ τεμπέλης πάντοτε πεινάει καί κάνει κακό στούς ἄλλους, ὁ δουλευτής δουλεύει καί τότε ὅλοι τόν θαυμάζουν γιατί εἶναι δουλευτικός καί ἐργατικός.
Ἄς πάρουμε μερικά παραδειγματάκια γιά νά δοῦμε γιά νά μπορέσουμε νά ξεχωρίσουμε τόν ἐργατικό ἀπό τόν τεμπέλη. Πρῶτον οἱ μαθητές. Ὁ ἐργατικός μαθητής δουλεύει ἐργάζεται καί πάντοτε μαθαίνει. Ἐνῶ ὁ τεμπέλης μαθητής δέν διαβάζη καί στό τέλος κτυπάει τό κεφάλι του. Ἄλλο πράδειγμα. Ὅταν δέν δουλεύουν οἱ γονείς, καί κάθονται, οὔτε σπίτι θά μπορέσουν νά φτιάξουν οὔτε τίποτε. Αὐτό θέλει νά μᾶς πεῖ ἡ λαϊκή παροιμία. Ἀργία μήτηρ πάσης κακίας.
11 Δεκεμβρίου 1965
Ἔκθεση μαθήτριας της Ε' τάξης τοῦ Δημοτικοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου