Μέχρι πότε θα τους ανεχόμαστε;

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Ἕνας διάλογος

Ἡ (...ὄνομα..) σήμερα εἶναι πολύ νευριασμένη. Ὅλο θάλει νά μοῦ ξεφύγη. Καί αὐτό ἔγινε ἀφορμή νά μαλόσουμε. Τή χτυπούσα καί μέ χτυποῦσε. Σέ ὅλες τίς ὥρες μαλόναμε καί τήν ἄλλη μέρα τό ἴδιο. Μά τέλος σταμάτησε ἡ φιλονικία καί σταματήσαμε. Μά ἐκτός ἀπό ὅτι μου ξέφυγε ὅταν μοῦ ἔλεγε τό μάθημα ἐγώ δέν τήν ἄφηνα νά συμπληρώση ἀλλά τό ἔλεγα ἐγώ.
Σήμερα δέν βγήκαμε ἀκόμα ἔξω γιά νά δῶ τή φασαρία θά κάνουμε.
Ἐκτὀς ἀπό τήν (...ὄνομα..) ἔχω μαλώσει καί μέ ἄλλην φίλη μου, τήν (...ὄνομα...).
Ἕνα βράδυ μέ επισκέφτηκε ἡ (.....ὄνομα....). Μέ ζωγράφιζε καί ἐγώ πήγα νά τῆς πάρω τήν κιμολία. Μέ ἔφτυσε καί ἐγώ τήν ἔσπροξα δυνατά καί ἔπεσε πάνω στήν μαμά μου. Ἔπειτα ἀπό αὐτό μέ κυνήγαγε καί τήν κυνήγαγα καί πολύ ὥρα περάσαμε μαλόνοντας μέ αἰτία μιά κιμολία.
Μέ αυτές τίς δύο ὥς τώρα μάλοσα μά συνέχια μέ πιά ἄλλη θά μαλόσω δέν ξέρω.

Σάββατον 26 Νοεμβρίου 1966

Ἔκθεση μαθήτριας της Ε' τάξης τοῦ Δημοτικοῦ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: